Τοκετός

Τοκετός

Θα ήθελα να αναφέρω ότι ο θηλασμός είναι δικαίωμα της μητέρας και του παιδιού και όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία του τοκετού οφείλουν να σεβαστούν την επιθυμία της μητέρας βοηθώντας προς την ίδια κατεύθυνση. Η μητέρα τις πρώτες ώρες μετά τη γέννα έχει πολλά ζητήματα να διαχειριστεί όπως τη συναισθηματική συγκίνηση, τον πόνο, την αγωνία για την καλή κατάσταση του μωρού της. Χρειάζεται υποστήριξη, ενδυνάμωση και ενθάρρυνση ότι το γάλα της θα έρθει σιγά σιγά. Φράσεις όπως « καλύτερα να του δώσουμε ένα ξένο γεύμα γιατί δεν έχεις γάλα» είναι αποθαρρυντικές και πρέπει να λείπουν.

Μόλις το νεογνό γεννηθεί και εφόσον όλα είναι φυσιολογικά όπως κρίνει ο παιδίατρος, η μαμά πρέπει να το πάρει στην αγκαλιά της και να το βάλει στο στήθος της να πιάσει τη θηλή. Εδώ το νεογνό απομυζά μικρές σταγόνες από πύαρ, το λεγόμενο πρωτόγαλα, που περιέχει ένα πλήθος ευεργετικών στοιχείων όπως αντισώματα, πρωτεΐνες, και άλλα στοιχεία που θωρακίζουν το νεογνό. Πέρα από αυτό, το νεογνό μαθαίνει τη μυρωδιά της μαμάς του, τη ζεστασιά και τη θαλπωρή. Ας σκεφτούμε ότι 9 μήνες βρισκόταν σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, ζεστό, σκοτεινό και με συντροφιά τον ήχο της καρδιάς της μητέρας και ξαφνικά ο τοκετός το στρεσάρει με την έκθεση σε πιο ψυχρό περιβάλλον με έντονο φως και δυνατούς θορύβους. Είναι απαράδεκτες οι  φράσεις του τύπου « μην το μαθαίνεις συνέχεια αγκαλιά γιατί μετά τι θα κάνεις». Το μωρό έχει ανάγκη την αγκαλιά της μητέρας του.

Η μητέρα χρειάζεται ηρεμία. Οι συνεχείς επισκέψεις κουράζουν και ενέχουν τον κίνδυνο λοιμώξεων για τη λεχώνα και το νεογνό. Είναι καλό να εξηγήσουμε στους φίλους ότι οι επισκέψεις πρέπει να περιορίζονται σε μικρή διάρκεια ή να αποφεύγονται στο μαιευτήριο. Μόνο έτσι θα μπορέσει η μητέρα να απολαύσει τις πρώτες στιγμές του μωρού της, να διαχειριστεί τις αλλαγές του σώματός της, και να αφοσιωθεί στον θηλασμό τα πρώτα 24ωρα , που είναι ζωτικής σημασίας για μια ομαλή εγκατάσταση γαλουχίας.

Οι ανάγκες του νεογνού σε θερμίδες κατά το πρώτο 24ωρο ζωής , στις φυσιολογικές περιπτώσεις κι όχι σε παθολογικές καταστάσεις, είναι μικρές. Καλύπτονται πλήρως από το πρωτόγαλα και δεν χρειάζεται να δίνουμε ξένο γάλα. Όσο περισσότερο αφήνουμε το μωρό να απομυζά τη θηλή τόσο δίνεται το μήνυμα στον υποθάλαμο και την υπόφυση να αυξηθεί η παραγωγή του γάλακτός μας.

Είναι παντελώς αποπροσανατολιστική και λανθασμένη η συμβουλή « βάλε το 10 λεπτά στο ένα στήθος και δέκα λεπτά στο άλλο και μετά φερτο να του δώσουμε και συμπλήρωμα». Προσοχή! Το νεογνό δεν έχει ρολόι . Το αφήνουμε όσο περισσότερο γίνεται. Μπορούμε να το τοποθετήσουμε στην κούνια όταν έχει κοιμηθεί βαθιά και έχει αφήσει τη θηλή.  Αν κλάψει το επανατοποθετούμε στο στήθος. Πρέπει μάλιστα να θηλάζουμε και από τα δύο στήθη, εναλλάσσοντας το μωρό. Η φράση «σε κάθε γεύμα θα θηλάζεις μόνο από τη μία μεριά» δεν ευσταθεί σε καμία περίπτωση.

Συχνά μπορούμε να χαϊδεύουμε το μάγουλο και την άκρη του στόματος γιατί αυτό ενεργοποιεί το αντανακλαστικό της απομύζησης και το νεογνό κάνει θηλαστικές κινήσεις , εντείνοντας την εκροή γάλακτος και έτσι και την παραγωγή τη μητέρας. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης στο θηλασμό σημαίνει ότι αν το μωρό δεν είναι στο στήθος να «ζητήσει», τότε και το «εργοστάσιο δεν θα παράγει»!!!! Αν στο κλάμα δίνουμε συμπλήρωμα, το μητρικό γάλα δεν θα έρθει ποτέ. Έτσι η ποσότητα θα είναι μικρή και ανεπαρκής να καλύψει το νεογνό, και σύντομα ο μητρικός θηλασμός θα διακοπεί.

Το μυστικό λοιπόν για την επιτυχή έναρξη του θηλασμού είναι ουσιαστικά ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ! Ο ρόλος της μητέρας – τροφού είναι δύσκολος και κοπιαστικός για αυτό χρειάζεται βοήθεια για τις υπόλοιπες φροντίδες ενός νοικοκυριού, ώστε να μπορεί να βρίσκει και χρόνο για την ανάπαυση όταν δεν θηλάζει. Η νέα μητέρα θέλει στήριξη , ενθάρρυνση και τόνωση της αυτοπεποίθησης της αφού έφερε εις πέρας το πιο δύσκολο έργο: να φέρει έναν άνθρωπο στον κόσμο και να του χαρίσει τη ζωή.