Ο Παιδίατρος που μας παρακολουθεί

Κάποτε στο νοσοκομείο, ήρθε ένα παιδί που χρειάστηκε να μείνει για νοσηλεία. Όταν ζήτησα το βιβλιάριο του παιδιού με τα εμβόλια, διαπίστωσα αρκετές ελλείψεις στη συμπλήρωσή του, τόσο στα εμβόλια που είχαν γίνει, όσο και στην παρακολούθηση των σωματομετρικών στοιχείων του παιδιού (βάρος, ύψος) καθώς και στην ψυχοκινητική του εξέλιξη στη βρεφική ηλικία. Κάποιες σκόρπιες υπογραφές και καμία ένδειξη ότι υπήρχε συνεχιζόμενη ιατρική παρακολούθηση. Αναγκαστικά ρώτησα τους γονείς αν έχουν σταθερό παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί και μου απάντησαν ότι έχουν καιρό να επισκεφθούν παιδίατρο και ότι δεν έτυχε να αρρωστήσει το παιδί οπότε δεν χρειάστηκε.

Ίσως αυτή η περίπτωση μοιάζει σε κάποιους τραβηγμένη. Όμως είναι αρκετά σύνηθες να χρησιμοποιούμε τον παιδίατρο μόνο για την αρρώστια. Ο ρόλος του Παιδιάτρου είναι σύνθετος και πολύπλευρος και παίρνει την ευθύνη της υγείας ενός παιδιού, εάν και εφόσον το παρακολουθεί. Αν το παιδί δεν το βλέπει στα τακτικά διαστήματα που πρέπει, φυσικά δεν είναι δυνατό να έχει πλήρη εικόνα για την φυσιολογική του ανάπτυξη, για το αν παίρνει σωστά βάρος και ύψος, για το αν αρρωσταίνει συχνά, για το αν έχει κάποια ευρήματα στην φυσική του εξέταση και πώς μεταβάλλονται αυτά στο χρόνο, για το αν υπάρχουν προβλήματα συμπεριφοράς, για το αν υπάρχουν μαθησιακές δυσκολίες, για το αν έχει ποτέ κάνει εξετάσεις αίματος, για το στάδιο γεννητικής ωρίμανσης που βρίσκεται το παιδί κτλ.

Η αποσπασματική εξέταση του παιδιού μπορεί δυνητικά να προκαλέσει προβλήματα όπως:

• να διαφύγουν ιατρικές καταστάσεις που λανθάνουν και εξελίσσονται στην πορεία του χρόνου και οι οποίες να γίνουν αντιληπτές όταν είναι ήδη αρκετά προχωρημένης βαρύτητας. Τέτοια παραδείγματα μπορεί να είναι απλά και συνήθη πράγματα όπως μια σιδηροπενική αναιμία ή η δυσκοιλιότητα. Μπορεί να είναι όμως και πιο σοβαρές καταστάσεις όπως μια κακοήθεια.
• να μην γίνουν τα σωστά εμβόλια στο σωστό χρόνο.
• να μην ενημερώνεται ο γονιός για τις τρέχουσες εξελίξεις στην παιδιατρική. Π.χ παλαιότερα δεν υπήρχε εμβόλιο για την μηνιγγίτιδα τύπου Β, τώρα υπάρχει, παλαιότερα δεν μετρούσαν αρτηριακή πίεση στα παιδιά, τώρα είναι μέρος της πλήρους εξέτασης, παλαιότερα δεν υπήρχε οδηγία για μέτρηση της βιταμίνης D, της χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων στα υγιή παιδιά, τώρα αυτές οι εξετάσεις είναι μέρος της ρουτίνας.

Ας μην παραγκωνίζουμε το ρόλο του Παιδίατρου στην ενημέρωση πάνω στην διατροφή και τις υγιείς συνθήκες ζωής της οικογένειας. Είναι δουλειά του Παιδίατρου να τροφοδοτεί τους γονείς  με συμβουλές για κοινωνικά/διατροφικά θέματα  και ζητήματα ασφάλειας. Τέλος, είναι δουλειά του Παιδίατρου να προτρέπει τους γονείς να επισκεφθούν υποειδικότητες όπως αλλεργιολόγο, οφθαλμίατρο, οδοντίατρο, ωτορινολαρυγγολόγο, ενδοκρινολόγο και άλλους, όταν ανακύπτουν ανάλογα ζητήματα.

Τέλος, προσωπική πεποίθηση είναι ότι η σχέση της οικογένειας με τον Παιδίατρο δεν είναι αμιγώς τεχνοκρατική, αλλά είναι μια σχέση εμπιστοσύνης που χτίζεται με το χρόνο. Όπως όλες οι σχέσεις που έχουν σημασία, έτσι και αυτή έχει αξία όταν έχει διάρκεια.